อีกหนึ่งเรื่องราวที่มีการแชร์ต่อกันจำนวนมาก เมื่อวันที่ 15 สิงหาคม 2563 ทีมข่าวได้รับรายงานว่า เพจเฟซบุ๊กของ Rachot Wangkahart ได้โพสต์ข้อความเรื่องราว ที่เกิดขึ้น ณ ขอนแก่นผมแวะเข้าห้องน้ำปั๊ม ระหว่างทางที่ขี่มอไซฯกลับบ้าน หลังจากไปสังสรรค์กับเพื่อนๆ ขณะผมจอดรถ ชายสูงอายุคนนึง ขี่มอไซเวฟ สีส้มเก่าๆ ไฟท้ายไม่มี เบาะรถถูกหุ้มด้วยกระดาษ ขับตรงเข้ามาหาผม วินาทีแรก ผมคิดว่าเป็นคน เ ม า มาขอเงินแน่ๆ ผมรีบสร้างกๅร์ดป้องกั นตั วทันที พยายามพูด และถามก่อน ตามีอะไร ตามาจากไหน บ้านตาอยู่ไหน
ภาพจาก เพจเฟซบุ๊ก Rachot Wangkahart
บ้านตาอยู่บุรีรัมย์ ไม่ตา ผมหมายถึงบ้านตาที่ขอนแก่นอยู่ที่ไหน ทำไมไม่กลับบ้านมันดึกแล้ว บ้านตาอยู่บุรีรัมย์ ตามางานเสี ยหลานที่เพิ่งจ มน้ำ เมื่อกี้ตาหลับอยู่ แล้วยุงกัด และเห็นรถเราพอดี ตาคิดว่ารถตำรวจ เพราะเห็นคันใหญ่ๆมีไ ฟ ตาจะให้ตำรวจช่วยหาที่นอน จะเป็นโรงพั ก หรือวัดก็ได้ เพราะตาไม่รู้ทางหลังจากดูบุคลิกท่าทางของตาซักระยะ ผมคิดว่าไม่น่าจะมีอะไร เลยพูดคุยซักถามที่มาที่ไป
ตาเล่าว่า ตาได้ข่าวว่าหลานชายอายุ 15 จ ม น้ำเสี ย จากการที่ญาติไลน์มาบอกลูกสาว ตาขี่รถมอไซออกมาจากบ้านที่ อ.นางรอง จ.บุรีรัมย์ ประมาณ5โมงเช้า มีเงินติดตัวอยู่ 300 บาท ไม่ได้บอกลูกและภรรย า บอกแต่คนข้างบ้านว่าจะไปหาหลาน ขี่มาเรื่อยๆจนถึงขอนแก่นระยะทางเกือบ 3 ร้อยกิโลเมตร มาถึงขอนแก่นประมาณ5โมงเย็น ขี่ตรงเข้าไปบ้านน้องสาวก่อนเพราะไม่รู้สถานที่จัดงาน พร้อมเข้าไปกราบเท้าพ่อที่ป่ว ยติ ดเตียงตามที่ตั้งใจไว้ เพราะไม่ได้เจอกันมาถึง3ปี หลังจากเยี่ยมพ่อเสร็จ ก็ได้เจอน้องสาว แต่คำพูดแรกที่น้องสาวทักคือ “มาทำไม จะมาท ว งเงินเหรอ ตาบอกทำอะไรไม่ถูก ไม่รู้จะทำยังไง ได้แต่เดินไปค้อมมอไซแล้วรีบขี่ออกมา พร้อมกับความน้อยเนื้ อต่ำใ จ ไม่รู้จะไปไหน คิดว่าต้องกลับบ้านที่บุรีรัมย์ ขี่ออกมาซักพัก เริ่มค่ำ ขี่ไม่ไหว ไ ฟท้ายรถก็ไม่มี เลยจอดนอนที่ปั๊ม แล้วก็มาเจอหลานที่แหละ
ภาพจาก เพจเฟซบุ๊ก Rachot Wangkahart
ภาพจาก เพจเฟซบุ๊ก Rachot Wangkahart
ขณะเดียวกันตายังเล่าเรื่องราวต่อไปว่า ตามาถึงที่แล้ว แต่ตาไปไม่ถึงหลาน ตาพูดพร้อมน้ำตๅ ทำไมเค้าพูดกับตาแบบนี้ พรุ่งนี้ตาตั้งใจจะไปถอนเงินที่ ธกส. พร้อมหยิบสมุดบัญชีขาดๆออกมาโชว์ ตามีเงิน600 ว่าจะถอนออกมาช่วยงาน ตาเตรียมเสื้อผ้าใส่กระเป๋าใบเล็กๆ 2 3ชุด ตั้งใจจะนอนกับญาติพี่น้อง แต่ไม่คิดว่าตัวเองจะต้องมานอนปั๊มแบบนี้” น้ำตๅของตาเริ่มไหลอีกเดี๋ยวผมเปิดห้องพักให้ครับตา จะได้นอนพักก่อน ขี่ต่อมันอันตรๅย รถบบรรทุกมันเยอะผมเสนอความช่วยเหลือ ไม่เป็นไร ตาไม่ได้จะขออะไร ตาแค่อยากมีคนคุยด้วย ตากำเงินเหรียญออกมาให้ดู ตาพอจะมีอยู่ เมื่อเช้าตามีเงิน 300 บาท เติมน้ำมันเต็มถัง และกินข้าวไป1มื้อ 30 บาท ซื้อหน้ากากอนามัยอันนึง เพราะกลัวโดนจั บ ตอนนี้เติมน้ำมันเต็มถังไปอีกรอบ เพื่อเตรียมขี่กลับ เหลือเงินประมาณ40บาท ก็น่าจะพอ
บทสนทนายังดำเนินต่อไป เอางี้ตา ผมขอแลกเงินตา ผมเอาบาทนึง แลกกับร้อยนึง ผมพูดพร้อมกับหยิบเงินในมือตามาบาทนึง และยืนแบงค์ร้อยให้หนึ่งใบ ตาร้องไ ห้อีกครั้ง พร้อมถอดพระในคอออกมาให้1องค์ หลานเก็บไว้นะ แล้วตาขี่มายังไงไม่ใส่หมวก ไ ม่กลัวตำรวจจั บ ตาไม่มี มีแต่หมวกทำนา ถ้าตำรวจจับก็จะบอกว่ากลับมาจากทำนา
ตา งั้นรออยู่นี่ก่อนนะ ผมเข้าบ้านก่อน เดี๋ยวผมกลับมาหา ผมกลับมาพร้อมหมวกกันน๊อค 1ใบ ไ ฟกระพริบสีแดงสำหรับติดจักรยาน และยื่นให้ตา ผมให้ครับตา ตาน้ำตๅซึมอีกแล้ว ทำไมต้องเป็นเราที่มาพูดดีและทำดีกับตา เอาน่าตา อย่างน้อยผมก็ยังอยากให้ตามีความทรงจำที่ดีที่ขอนแก่นอยู่
เราคุยกันอีกซักพัก ตาชวนผมไปบ้าน ให้แวะหา ถ้าผ่านไปทางนั้น ผมบอกให้ตานอนพักก่อน พร้อมเขียนเบอร์โทรศัพท์ไว้ให้เผื่อระหว่างทางมีอะไรจะได้มีเบอร์ให้โทรติดต่อ(ตาไม่มีโทรศัพท์ทำหายตอนไปนา จำเบอร์ใครไม่ได้) และผมขออนุญาติถ่ายรูปบัตรเอกสารคุณตาไว้ เผื่อมีกรณีฉุ ก เ ฉิ นหลังจากนั้นเราก็แยกย้ายผมไม่รู้นะ ผมอาจจะโ ดน ห ล อ ก สิ่งที่ตาเล่าจะเป็นเรื่องจริงหรือไม่ เรื่องภายในครอบครัวของตาจะเป็นยังไงผมไม่ก้าวเกี่ยว ผมรู้แค่ว่าเมื่อต้นเดือนมีข่าวการจ มน้ำ ของเด็กอายุ 15 จริง
ไม่ว่าจะยังไง ถ้าผลบุญจากเหตุการณ์นี้เกิดและมันมีจริง ผมขอส่งผลบุญนี้ทั้งหมด ไปให้ถึงหลานตา แทนการไปไม่ถึงหลานของตา
17.27 น. ตายืมโทรศัพท์ร้านค้าข้างทางโทรกลับมาขอบคุณ และบอกว่าอีก 9 กม.จะถึงบ้าน
18.15 คุณตาถึงบ้านแล้ว ปลอดภั ย ใช้เบอร์ของ อบต หมู่บ้านโทรมา และอบต. แจ้งผมว่า หลานแกเสี ยตามที่เป็นข่าวจริง
ปล. ผมเขียนเพื่อบันทึกเป็นเรื่องราว และถ่ายทอดมุมมองของชีวิต ไม่มีเจตนาพาดพิงใครนะครับ
ขอบคุณ Rachot Wangkahart